Μακροπρόθεσμη πρόγνωση

Οι χρόνιες μορφές ασπεργίλλωσης (δηλαδή αυτές που υποφέρουν από άτομα με φυσιολογικό ανοσοποιητικό σύστημα) μπορεί να διαρκέσουν πολλά χρόνια, επομένως η συντήρηση είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Όλες οι χρόνιες μορφές είναι το αποτέλεσμα του μύκητα που αποκτά βάση σε μέρος του σώματος και αναπτύσσεται αργά, ενώ ταυτόχρονα ερεθίζει την επιφάνεια των ευαίσθητων ιστών με τους οποίους έρχονται σε επαφή. Αυτό μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στους σχετικούς ιστούς.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους τύπους ασπεργίλλωσης επηρεάζουν τους πνεύμονες και κόλποι. Όσον αφορά τους πνεύμονες, οι ευαίσθητοι ιστοί που ερεθίζονται από τον μύκητα είναι σημαντικοί για εμάς για να μας επιτρέπουν να αναπνέουμε. Αυτοί οι ιστοί πρέπει να είναι εύκαμπτοι για να τεντώνονται καθώς εισπνέουμε και να είναι λεπτοί για να επιτρέπουν την αποτελεσματική ανταλλαγή αερίων προς και από την παροχή αίματος, η οποία περνά ακριβώς κάτω από τις μεμβράνες.

Ο ερεθισμός προκαλεί φλεγμονή σε αυτούς τους ιστούς και στη συνέχεια πυκνότητα και ουλή – μια διαδικασία που κάνει τους ιστούς παχείς και άκαμπτους.

Οι γιατροί προσπαθούν να διαχειριστούν αυτή τη διαδικασία πρώτα κάνοντας διάγνωση όσο το δυνατόν νωρίτερα – κάτι που ήταν δύσκολο στο παρελθόν, αλλά αρχίζει να γίνεται ευκολότερο με τη διάθεση της νέας τεχνολογίας.

Το επόμενο πιο σημαντικό πράγμα είναι να μειώσετε ή να αποτρέψετε τη φλεγμονή, έτσι στεροειδή συνταγογραφούνται. Η δόση ποικίλλει συχνά από το γιατρό ανάλογα με τα συμπτώματα (ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΔΕΝ πρέπει να επιχειρήσετε σε καμία περίπτωση χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας) σε μια προσπάθεια ελαχιστοποίησης της δόσης. Τα στεροειδή έχουν πολλές παρενέργειες και η ελαχιστοποίηση της δόσης ελαχιστοποιεί επίσης αυτές τις παρενέργειες.

Αντιμυκητιακά όπως ιτρακοναζόλη, βορικοναζόλη ή ποζακοναζόλη Χρησιμοποιούνται επίσης συχνά καθώς, αν και δεν μπορούν να εξαλείψουν τη μόλυνση, μειώνουν σημαντικά τα συμπτώματα σε πολλές περιπτώσεις. Η δόση του αντιμυκητιασικού ελαχιστοποιείται επίσης για την πρόληψη παρενεργειών αλλά μερικές φορές και για την ελαχιστοποίηση του κόστους, καθώς τα αντιμυκητιακά μπορεί να είναι πολύ ακριβά.

Μερικοί ασθενείς θα βρεθούν σε αντιβιοτικά από καιρό σε καιρό, καθώς οι βακτηριακές λοιμώξεις μπορεί να είναι μια δευτερεύουσα μορφή μόλυνσης στη χρόνια ασπεργίλλωση.