वायुमार्ग उपकला पेशी (AECs) मानवी श्वसन प्रणालीचा एक प्रमुख घटक आहेत: Aspergillus fumigatus (Af), AECs यजमान संरक्षण सुरू करण्यात आणि रोगप्रतिकारक प्रतिक्रिया नियंत्रित करण्यात महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावतात आणि राखण्यासाठी महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावतात. श्वसन आरोग्य आणि संक्रमण रोखणे ज्यामुळे एस्परगिलोसिस सारख्या परिस्थिती उद्भवू शकतात. मँचेस्टर युनिव्हर्सिटीच्या डॉ. मार्गेरिटा बर्तुझी आणि त्यांच्या टीमने केलेल्या संशोधनात AECs Af चा कसा मुकाबला करतात आणि विशेषत: अंतर्निहित आरोग्य परिस्थिती असलेल्या व्यक्तींमध्ये या संरक्षणांमध्ये असुरक्षा कशामुळे उद्भवतात हे समजून घेण्याचा प्रयत्न केला. 

डॉ बर्तुझी आणि त्यांच्या टीमने केलेल्या मागील कार्याने हे दाखवून दिले आहे की एईसी चांगल्या प्रकारे कार्य करत असताना बुरशीचे नुकसान होण्यापासून रोखण्यासाठी प्रभावी आहेत. तथापि, ज्यांना जास्त धोका आहे, जसे की कमकुवत रोगप्रतिकार प्रणाली किंवा विद्यमान फुफ्फुसाची स्थिती, जर या पेशी योग्यरित्या कार्य करत नसतील, तर बुरशी या परिस्थितीचा फायदा घेऊ शकते.

डॉ बर्तुझी आणि त्यांच्या टीमने केलेल्या या नवीन संशोधनाचे उद्दिष्ट AECs निरोगी लोकांमध्ये बुरशीचे कसे थांबवतात आणि आजारी असलेल्या लोकांमध्ये काय चूक होते हे शोधण्याचा आहे. टीमने निरोगी व्यक्ती आणि काही विशिष्ट आजार असलेल्या व्यक्तींमधील बुरशी आणि फुफ्फुसाच्या पेशी यांच्यातील परस्परसंवादाकडे बारकाईने पाहिले. प्रगत वैज्ञानिक पद्धतींचा वापर करून, टीम फुफ्फुसाच्या पेशी आणि बुरशी यांच्यातील परस्परसंवाद अतिशय तपशीलवार स्तरावर पाहण्यात सक्षम झाली.

त्यांना काय सापडले 

प्रयोगांनी दर्शविले की बुरशीच्या वाढीचा टप्पा महत्त्वाचा होता आणि पृष्ठभागावरील कार्बोहायड्रेट - मॅनोज (साखर) देखील प्रक्रियेत भूमिका बजावते.

विशेषत:, त्यांनी शोधून काढले की फंगस फुफ्फुसाच्या पेशींद्वारे ग्रहण करण्याची अधिक शक्यता असते जेव्हा ते फक्त एक ताजे बीजाणू असते तेव्हाच्या तुलनेत काही तासांपर्यंत वाढत असते. सुजलेल्या बुरशीचे बीजाणू जे 3 आणि 6 तासांच्या उगवणाच्या वेळी बंद होते ते 2 तासांनी बंद केलेल्या पेक्षा 0 पट अधिक सहजतेने अंतर्भूत होते. त्यांनी हे देखील ओळखले की बुरशीच्या पृष्ठभागावरील मॅनोज नावाचा साखरेचा रेणू या प्रक्रियेत मोठी भूमिका बजावतो. 

मॅनोज हा साखरेचा एक प्रकारचा रेणू आहे जो ऍस्परगिलस फ्युमिगॅटस सारख्या रोगजनकांच्या समावेशासह विविध पेशींच्या पृष्ठभागावर आढळू शकतो. ही साखर बुरशीचे आणि यजमानाच्या पेशी, विशेषत: फुफ्फुसांचे अस्तर असलेल्या AECs यांच्यातील परस्परसंवादात महत्त्वाची भूमिका बजावते. निरोगी रोगप्रतिकारक प्रतिसादामध्ये, रोगजनकांच्या पृष्ठभागावरील मॅनोज हे रोगप्रतिकारक पेशींवरील मॅनोज रिसेप्टर्सद्वारे ओळखले जाऊ शकतात, ज्यामुळे रोगकारक नष्ट करण्याच्या उद्देशाने रोगप्रतिकारक प्रतिक्रियांची मालिका सुरू होते. तथापि, Aspergillus fumigatus या परस्परसंवादाचे शोषण करण्यासाठी विकसित झाले आहे, ज्यामुळे ते फुफ्फुसाच्या पेशींना चिकटून राहण्यास आणि अधिक प्रभावीपणे आक्रमण करण्यास अनुमती देते. बुरशीच्या पृष्ठभागावर मॅनोजची उपस्थिती फुफ्फुसाच्या पेशींच्या पृष्ठभागावर मॅनोज-बाइंडिंग लेक्टिन्स (MBLs) (प्रथिने जे विशेषतः मॅनोजला बांधतात) बांधण्यास सुलभ करते. हे बंधन फुफ्फुसाच्या पेशींमध्ये बुरशीचे अंतर्गतीकरण करण्यास प्रोत्साहन देऊ शकते, जेथे ते राहू शकते आणि संभाव्यतः संसर्गास कारणीभूत ठरू शकते.

संशोधनाने बुरशीजन्य संसर्गाचा सामना करण्यासाठी या परस्परसंवादात फेरफार करण्याच्या शक्यतेवर प्रकाश टाकला. Concanavalin A सारखे mannose किंवा mannose-binding lectins जोडून, ​​संशोधक फुफ्फुसाच्या पेशींवर आक्रमण करण्याची बुरशीची क्षमता लक्षणीयरीत्या कमी करू शकतात. ही कपात फुफ्फुसाच्या पेशींवर बंधनकारक असलेल्या जागेसाठी बुरशीशी "स्पर्धा" करून किंवा बुरशीजन्य मॅनोजला थेट अवरोधित करून पूर्ण केली गेली, ज्यामुळे बुरशीजन्य संसर्गास सुलभ करणारे परस्परसंवाद रोखले गेले.

का फरक पडतो?

या परस्परसंवादांना समजून घेतल्याने आपली फुफ्फुसे आपल्याला बुरशीजन्य संसर्गापासून कसे वाचवतात आणि अशा संसर्गास असुरक्षित असलेल्या लोकांमध्ये काय चूक होते याबद्दल महत्त्वपूर्ण अंतर्दृष्टी मिळते. हे ज्ञान Aspergillus fumigatus सारख्या रोगजनकांच्या विरूद्ध नवीन उपचार तयार करण्यात मदत करू शकते.

आपण संपूर्ण गोषवारा वाचू शकता येथे.