کپک هایی مانند آسپرژیلوس در این شرایط با خوشحالی رشد می کنند - هنگامی که آب داشته باشد می تواند به آرامی روی تمام گرد و غباری که در واحدهای تهویه مطبوع نیز جمع می شود رشد کند. نتیجه این است که هوای گرم به داخل واحد تهویه مطبوع کشیده می‌شود، روی کویل‌های خنک‌کننده که می‌توانند با رشد قارچ پوشانده شوند و اسپورها و گازهای آزاد شده توسط قارچ‌ها را ایجاد کنند. به همین ترتیب، اگر آب برای چند روز در قطره چکه نگه داشته شود، کپک ها با خوشحالی رشد می کنند و هوا را به میزان قابل توجهی آلوده می کنند.

افراد مبتلا به ABPA (آسپرژیلوز برونکو ریوی آلرژیک) و سایر شرایط بهداشتی که آنها را نسبت به کپک ها حساس می کند، به سرعت به تنفس در چنین هوایی واکنش نشان می دهند و در نتیجه می توانند بیمار شوند. برای جلوگیری از این امر، همیشه اطمینان حاصل کنید که هر واحد تهویه مطبوع مورد استفاده (از جمله تهویه مطبوع موجود در ماشین شما) به طور منظم و کامل تمیز شود.

در برخی موارد مسئولیت تمیز کردن واحدهای تهویه مطبوع شخصی نیست - در محل کار یا در تعطیلات ما به کارفرمایان و مدیران متکی هستیم تا روال تمیز کردن منظم و قوی داشته باشند. متأسفانه همیشه اینطور نیست و داستان شخصی در زیر کپی شده است (در اصل اینجا در HealthUnlocked ما منتشر شده است گروه) از چندین مورد می گوید که در آن هتل ها در کشورهای مرطوب به اندازه کافی ماشین های خنک کننده هوای خود را تمیز نمی کنند. اکثر مهمانان آنها تحت تأثیر قرار نخواهند گرفت، به جز اینکه متوجه بوی زننده ای که کولرهای کپک زده تمایل به پخش آن دارند، و این کار را مضاعف می کند که مدیریت را باور کند که مشکل وجود دارد، چه رسد به اقدام سریع.

سایمون نوشت:

اولین بار در حدود سال 2001 تشخیص داده شد که من مبتلا به ABPA هستم. من در انگلستان زندگی می کردم و در یک دفتر مرطوب، بدون گرمایش و زیرزمین بدون پنجره شروع به کار کرده بودم. آسم خفیف داشتم اما سرفه و خس خس سینه ام کم کم بدتر و بدتر شد تا اینکه بالاخره به بیمارستان خصوصی رفتم و تشخیص ABPA گرفتم.

به غیر از تجویز ایتراکونوزول، پزشکم به وضوح توصیه کرد که از مطب مرطوب خارج شوم. اما او همچنین گفت که اگر می‌خواهم زندگی‌ام تحت تأثیر ABPA حداقل باشد، باید (در صورت اجازه مالی) مهاجرت کنم تا در آب و هوای گرم و مرطوب زندگی کنم.

به این ترتیب بود که بریتانیا را ترک کردم و در جزیره تایلندی پوکت، نزدیک به ساحل ساکن شدم. هوا تمیز بود، آب و هوا گرم و مرطوب بود و ABPA من کاملاً در حال بهبودی بود و نیازی به مصرف هیچ دارویی نبود.

اما گاه به گاه سفرهای دیوانه‌وار می‌کردم یا چند ماه در کشورهای همسایه کار می‌کردم که اثرات شگفت‌انگیزی بر ریه‌هایم داشت:

- من در یانگون، میانمار کار کردم و ABPA من شعله ور شد

- من در لائوس کار کردم و ABPA من شعله ور شد

- من دوباره در میانمار کار کردم و ABPA من شعله ور شد

ولی

- من در کامبوج کار می کردم و ABPA من شعله ور نشد.

آب و هوا همه شبیه هم بود. میزان آلودگی ترافیک جاده ای نیز تقریباً به همین میزان بود. چرا در کامبوج خوب بودم، اما در مکان های دیگر خوب نبودم.

بعد از کلی فکر کردن به سبک زندگیم مشکل رو شناسایی کردم! وقتی در خانه‌ام در پوکت ماندم، در اتاقی ماندم که دارای فن خنک‌کننده بود، نه یک واحد تهویه مطبوع.

وقتی در میانمار و لائوس بودم، در اتاق های هتل با تهویه مطبوع اقامت داشتم.

اما وقتی در کامبوج ماندم، در یک اتاق هتل بدون تهویه مطبوع ماندم

آسپرژیلوزیس و تهویه مطبوع را در گوگل جستجو کردم و متوجه شدم که فیلترهای تهویه هوا کثیف منبع اصلی اسپورهای قارچی هستند که باعث/تشدید ABPA می شوند. من توانستم فیلترهای اتاق هتلم در میانمار را بررسی کنم و در واقع - فیلترها کثیف بودند.

من تهویه هوا را برای چند روز خاموش کردم و علائم ABPA به شدت کاهش یافت!

بنابراین، مراقب واحدهای تهویه مطبوع کثیف باشید. یا از فن = خنک کننده استفاده کنید یا مطمئن شوید که فیلترهای تهویه هوا هر هفته تمیز می شوند.