اگر اخیراً آزمایش خون در NHS داده اید، ممکن است به لیستی از اختصارات و اعدادی نگاه کنید که برای شما چندان منطقی نیستند. این مقاله به شما کمک می کند تا برخی از رایج ترین نتایج آزمایش خون را که ممکن است مشاهده کنید، درک کنید. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که این یک راهنمای اساسی است.

تست های عملکرد کبد (LFTs)

تست‌های عملکرد کبد گروهی از آزمایش‌ها هستند که به بررسی عملکرد کبد شما کمک می‌کنند. در اینجا به چند مورد از موارد مهم اشاره می کنیم:

ALT (آلانین آمینوترانسفراز) و AST (آسپارتات آمینوترانسفراز): این آنزیم ها در داخل سلول های کبدی یافت می شوند. هنگامی که کبد آسیب می بیند، این آنزیم ها در جریان خون آزاد می شوند. سطوح بالاتر از حد طبیعی می تواند نشان دهنده بیماری یا آسیب کبدی باشد.

ALP (آلکالین فسفاتاز): این آنزیم در کبد و استخوان ها یافت می شود. سطوح بالا می تواند نشان دهنده بیماری کبد یا اختلالات استخوانی باشد.

بیلیروبین: این یک محصول زائد است که توسط کبد پردازش می شود. سطوح بالا می تواند نشان دهنده مشکل در کبد یا مجاری صفراوی باشد.

گاما GT (گاما گلوتامیل ترانسفراز): این آنزیم اغلب در شرایطی که باعث آسیب به کبد یا مجاری صفراوی می شود افزایش می یابد.

آلبومین: این پروتئین ساخته شده توسط کبد است و برای حفظ رشد و ترمیم بافت ها مورد نیاز است. سطوح پایین می تواند نشان دهنده مشکل در کبد یا کلیه باشد.

شمارش کامل خون (FBC)

شمارش کامل خون قسمت های مختلف خون شما را اندازه گیری می کند.

هموگلوبین (Hb): این ماده در گلبول های قرمز خون است که اکسیژن را در سراسر بدن حمل می کند. سطوح پایین می تواند نشان دهنده کم خونی باشد.

گلبول های سفید (WBC): اینها بخشی از سیستم ایمنی شما هستند و به مبارزه با عفونت ها کمک می کنند. سطوح بالا می تواند نشان دهنده عفونت، التهاب یا اختلال ایمنی باشد. سطوح پایین می تواند نشان دهنده ضعف سیستم ایمنی باشد.

گلبول های سفید بیشتر به انواع مختلفی تقسیم می شوند که هر کدام نقش متفاوتی دارند:

• نوتروفیل ها: این سلول ها شایع ترین نوع گلبول های سفید خون هستند و اولین سلول هایی هستند که به عفونت ها پاسخ می دهند.
• لنفوسیت ها: این سلول ها برای سیستم ایمنی شما بسیار مهم هستند و نقش کلیدی در پاسخ بدن شما به ویروس ها دارند.
• مونوسیت ها: این سلول ها به مبارزه با باکتری ها کمک می کنند.
• ائوزینوفیل ها: این سلول ها به مبارزه با انگل ها کمک می کنند و در بروز آلرژی نیز نقش دارند.
• بازوفیل: این سلول ها در واکنش های التهابی و آلرژی نقش دارند.

پلاکت ها (Plt): اینها سلولهای کوچکی هستند که به لخته شدن خون شما کمک می کنند. سطوح بالا یا پایین می تواند نشان دهنده طیف وسیعی از شرایط باشد و می تواند بر توانایی لخته شدن خون شما تأثیر بگذارد.

اوره و الکترولیت ها (U&E)

این آزمایش عملکرد کلیه را با اندازه گیری سطوح موادی مانند سدیم، پتاسیم و اوره در خون شما بررسی می کند. سطوح غیر طبیعی می تواند نشان دهنده مشکل در کلیه ها یا تعادل مایعات و الکترولیت بدن شما باشد.

سدیم (Na+): سدیم یک الکترولیت است که به حفظ تعادل مایعات در بدن شما کمک می کند. سطوح غیر طبیعی می تواند نشان دهنده کم آبی، مشکلات کلیوی یا برخی اختلالات هورمونی باشد.

پتاسیم (K+)پتاسیم یکی دیگر از الکترولیت های مهم است که در حفظ عملکرد صحیح قلب و ماهیچه ها نقش اساسی دارد. سطوح بالا یا پایین پتاسیم می تواند دلایل مختلفی داشته باشد و ممکن است نیاز به مراقبت های پزشکی داشته باشد.

کلرید (Cl-): کلر یک الکترولیت است که با سدیم برای حفظ تعادل مایعات در بدن شما کار می کند. سطوح غیر طبیعی کلرید ممکن است نشان دهنده مشکلات کلیوی یا برخی شرایط متابولیک باشد.

بی کربنات (HCO3-): بی کربنات یک ماده شیمیایی است که در تنظیم تعادل اسید و باز در بدن شما نقش دارد. سطوح غیر طبیعی را می توان در شرایطی مانند بیماری کلیوی یا اختلالات تنفسی مشاهده کرد.

اوره: اوره یک ماده زائد است که از تجزیه پروتئین ها در کبد ایجاد می شود. سطح آن در خون می تواند منعکس کننده عملکرد کلیه باشد و سطوح بالا ممکن است نشان دهنده اختلال در عملکرد کلیه یا کم آبی بدن باشد.

کراتینین: کراتینین یک ماده زائد است که توسط ماهیچه ها تولید و توسط کلیه ها دفع می شود. معمولاً برای ارزیابی عملکرد کلیه استفاده می شود. سطوح بالای کراتینین ممکن است نشان دهنده کاهش عملکرد کلیه باشد.

نرخ تصفیه گلومرولی تخمینی (eGFR): این یک مقدار محاسبه شده بر اساس سطح کراتینین است که تخمین می زند که کلیه های شما چقدر مواد زائد خون را فیلتر می کنند. پایین بودن eGFR ممکن است نشان دهنده کاهش عملکرد کلیه باشد.

کلسترول

این آزمایش سطح انواع مختلف کلسترول و تری گلیسیرید را در خون شما اندازه گیری می کند که می تواند به ارزیابی خطر ابتلا به بیماری قلبی کمک کند.

کلسترول کل: این مقدار کل کلسترول خون شما، از جمله کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) و کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) را اندازه گیری می کند. این یک شاخص کلی از سطح کلسترول شما است.

کلسترول HDL: کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا اغلب به عنوان کلسترول "خوب" شناخته می شود. این به حذف کلسترول اضافی از خون شما کمک می کند و آن را برای پردازش به کبد می برد. سطوح بالاتر کلسترول HDL به طور کلی برای سلامت قلب مفید است.

کلسترول LDL: کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم را اغلب کلسترول «بد» می نامند. به ایجاد پلاک در شریان ها کمک می کند و خطر بیماری قلبی و سکته را افزایش می دهد. سطح پایین تر کلسترول LDL معمولاً مطلوب است.

تری گلیسریدتری گلیسیرید نوعی چربی است که در جریان خون شما گردش می کند. آنها منبع انرژی برای بدن شما هستند. سطوح بالای تری گلیسیرید می تواند با افزایش خطر بیماری قلبی مرتبط باشد، به خصوص زمانی که با سایر عوامل خطر ترکیب شود.

نسبت های کلسترول: نسبت کلسترول بینش بیشتری در مورد سلامت قلب و عروق شما ارائه می دهد. رایج ترین نسبت های محاسبه شده عبارتند از:

• نسبت کلسترول کل به HDL: این نسبت سطح کلسترول کل را با سطح کلسترول HDL مقایسه می کند. نسبت های پایین تر به طور کلی بهتر در نظر گرفته می شوند، زیرا نشان دهنده نسبت بالاتری از کلسترول "خوب" به کل کلسترول است.
• نسبت LDL/HDL: این نسبت سطح کلسترول LDL را با سطح کلسترول HDL مقایسه می کند. باز هم، نسبت پایین تر معمولاً ترجیح داده می شود، زیرا نشان دهنده خطر کمتر بیماری قلبی است.

تست های لخته شدن

زمان پروترومبین (PT) و نسبت عادی بین المللی (INR): این آزمایش ها سرعت لخته شدن خون شما را اندازه گیری می کنند. آنها اغلب برای نظارت بر درمان با داروهای ضد انعقاد (داروهای رقیق کننده خون) مانند وارفارین استفاده می شوند. INR یا PT بالا به این معنی است که خون شما کندتر از حد معمول لخته می شود که می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.

سایر آزمایشات

پروتئین C-Reactive (CRP): این پروتئینی است که در پاسخ به التهاب در بدن افزایش می یابد. سطوح بالا می تواند نشان دهنده عفونت یا یک بیماری طولانی مدت مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس باشد.

آمیلاز: این آنزیمی است که به بدن شما در هضم غذا کمک می کند. سطوح بالا می تواند نشان دهنده مشکلی در پانکراس شما باشد، از جمله شرایطی مانند پانکراتیت.

د- دیمر: این قطعه پروتئینی است که با حل شدن لخته خون در بدن شما تولید می شود. سطوح بالا می تواند نشان دهد که ممکن است لخته شدن قابل توجهی در بدن شما رخ دهد.

گلوکز خون: این آزمایش میزان گلوکز (قند) خون شما را اندازه گیری می کند. سطوح بالا می تواند نشان دهنده دیابت باشد، در حالی که سطوح پایین می تواند منجر به هیپوگلیسمی (قند خون پایین) شود.

تست های عملکرد تیروئید (TFT): این تست ها با بررسی سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) و تیروکسین (T4) میزان عملکرد تیروئید شما را اندازه گیری می کنند. سطوح غیر طبیعی می تواند شرایطی مانند کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید را نشان دهد.

نتیجه

در حالی که این راهنما باید به شما درک بهتری از نتایج آزمایش خونتان بدهد، مهم است که به یاد داشته باشید که این آزمایش‌ها تنها بخشی از تصویر هستند. پزشک عمومی یا متخصص شما این نتایج را در زمینه علائم، سابقه پزشکی و سایر تحقیقات شما تفسیر خواهد کرد. بنابراین اگر در مورد نتایج خود سؤال یا نگرانی دارید، دریغ نکنید که از پزشک یا پرستار خود برای توضیح بیشتر بپرسید. آنها آنجا هستند تا به شما کمک کنند.