این مطالعه شامل 530 بیمار بود که 7 درصد از آن‌ها مبتلا به ABPA بدون آسم بودند. این بزرگترین تحقیق شناخته شده در مورد این بیماری تا به امروز است. با این حال، از آنجایی که این تحقیق به صورت گذشته نگر در یک مرکز تخصصی انجام شد و ABPA بدون آسم یک بیماری دشوار برای تشخیص است، تعداد واقعی مبتلایان ناشناخته است.
شباهت های خاصی بین دو نوع بیماری پیدا شد. میزان مشابهی از سرفه های خونی وجود داشت (هموپتیز) و سرفه های مخاطی. برونشکتازی، وضعیتی که در آن راه های هوایی گشاد و ملتهب می شود، بیشتر در افراد بدون آسم (97.3٪ در مقابل 83.2٪) مشاهده شد. با این حال، میزان آسیب ریه به برونشکتازی در هر دو گروه مشابه بود.
تست های عملکرد ریه (اسپیرومتری) در افراد بدون آسم به طور قابل توجهی بهتر بودند: اسپیرومتری طبیعی در 53.1٪ از افراد بدون آسم در مقایسه با 27.7٪ از افراد مبتلا به آسم یافت شد. علاوه بر این، بیماران بدون آسم ABPA به طور قابل توجهی کمتر احتمال دارد که تشدید ABPA را تجربه کنند.
به طور خلاصه، این مطالعه نشان داد که کسانی که ABPA بدون آسم را تجربه می‌کنند احتمالاً عملکرد ریه‌های بهتری دارند و تشدید کمتری نسبت به افراد مبتلا به ABPA و آسم دارند. با این حال، علائم بالینی، مانند موکوس پاگ و هموپتیزی با نرخ های مشابه رخ داد و برونشکتازی در بیماران ABPA بدون آسم شایع تر بود. این بزرگترین مطالعه تا به امروز در مورد این زیر مجموعه از ABPA بود. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر شرایط مورد نیاز است.