ABPA (Allergische Bronchopulmonale Aspergillose) is een ernstige allergische ziekte die wordt veroorzaakt door een schimmelinfectie van de luchtwegen. Mensen met ABPA hebben meestal ernstige astma en frequente opflakkeringen, waarvoor vaak langdurig gebruik van orale steroïden en antibiotica nodig is om secundaire bacteriële infecties te behandelen.
De twee belangrijkste behandelingen voor ABPA zijn antischimmelmedicijn en mondeling steroïden. Antischimmelmedicijnen werken door zich te richten op de schimmels die de infectie veroorzaken, waardoor de groei en verspreiding ervan wordt beperkt. Dit kan de frequentie van opflakkeringen helpen verminderen en de aandoening stabiliseren, maar kan ook bijwerkingen veroorzaken zoals misselijkheid en, in zeldzamere gevallen, leverschade. Orale steroïden werken door ontstekingen te verminderen en de reactie van het immuunsysteem op het allergeen te onderdrukken, wat kan helpen de symptomen van ABPA onder controle te houden. Langdurig gebruik kan echter aanzienlijke bijwerkingen veroorzaken, waaronder gewichtstoename, stemmingswisselingen en bijnierinsufficiëntie.
Deze bijwerkingen kunnen een grote invloed hebben op de kwaliteit van leven, maar beide behandelingen kunnen nodig zijn om te voorkomen dat de ziekte verergert. Daarom zijn nieuwe of verbeterde behandelingen nodig.
Gelukkig zijn er recente ontwikkelingen in het beheer van ABPA, en een recensie door Richard Moss (2023) belicht twee veelbelovende soorten behandelingen:
- Geïnhaleerde antischimmelmedicatie behandel schimmel-longinfecties door het medicijn rechtstreeks op de plaats van infectie af te geven. Hierdoor kan een hogere concentratie van het medicijn worden afgegeven aan het getroffen gebied, terwijl de blootstelling van de rest van het lichaam wordt beperkt en daardoor bijwerkingen worden verminderd. Er is bijvoorbeeld aangetoond dat geïnhaleerd itraconazol concentraties bereikt die hoog genoeg zijn om schimmelgroei te doden of te remmen. Verdere proeven zullen dit jaar (2023) worden afgerond om de veiligheid en effectiviteit ervan te beoordelen. Hoewel ze nog in ontwikkeling zijn, bieden deze medicijnen hoop op effectievere en beter getolereerde behandelingsopties voor patiënten met ABPA.
- Biologisch geneesmiddel is een volledig nieuw type behandeling waarbij gebruik wordt gemaakt van synthetische antilichamen om zich te richten op specifieke cellen of eiwitten van ons immuunsysteem in plaats van een chemische verbinding te gebruiken. Omalizumab, een soort biologisch geneesmiddel, bindt zich aan immunoglobuline IgE en deactiveert dit. IgE is betrokken bij de allergische reactie die ons lichaam oproept tegen vreemde indringers en speelt een grote rol bij ABPA-symptomen. Het is aangetoond dat deactivering van IgE allergische symptomen vermindert. In klinische onderzoeken is aangetoond dat omalizumab significant (a) het aantal opflakkeringen verminderde in vergelijking met vóór de behandeling, (b) de noodzaak voor het gebruik van orale steroïden verminderde en de noodzakelijke dosis ervan verlaagde, (c) het aantal afbouwsteroïden verhoogde, ( d) verbeterde longfunctie en (e) verbeterde astmacontrole. Bovendien hebben andere monoklonale antilichamen (Mabs), zoals mepolizumab, benralizumab en dupilumab, een vermindering van opflakkeringen, totaal IgE en een steroïdesparend effect laten zien.
Volgens Moss (2023) zijn deze nieuwe behandelmethoden zeer effectief in het verminderen van ziekenhuisbezoeken. Biologische geneesmiddelen lijken zeer effectief, met een vermindering tot 90% van de opflakkeringen bij ABPA-patiënten en een werkzaamheid tot 98% bij het verminderen van de hoeveelheid orale steroïden die de patiënt nodig heeft. Als deze nieuwe behandelingen goed blijven werken, kan dit mogelijk een nieuwe, hogere levenskwaliteit bieden voor mensen met ABPA. Over het algemeen zijn deze bevindingen veelbelovend, maar verder onderzoek is nodig om de effectiviteit van deze behandelingen specifiek voor ABPA te bevestigen.
Origineel papier: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9861760/