Gezondheidsrisico's door vocht en schimmel

Er zijn minstens drie mogelijke oorzaken voor een slechte gezondheid van mensen met een normaal gezond immuunsysteem na contact met vocht en schimmels: infectie, allergie en toxiciteit.

Wanneer schimmels worden verstoord, komen schimmeldeeltjes (sporen en ander vuil) en vluchtige chemicaliën gemakkelijk in de lucht vrij en kunnen ze gemakkelijk in de longen en sinussen van iedereen in de buurt worden ingeademd.

Deze deeltjes en chemicaliën veroorzaken vaak: allergieën (waaronder sinusallergieën) en veroorzaken soms allergische alveolitis (overgevoeligheidspneumonitis). Zelden kunnen ze zich vestigen en groeien in kleine gebieden zoals sinussen - soms zelfs in de longen zelf (CPA, ABPA). Onlangs is het duidelijk geworden dat vocht en mogelijk schimmels astma kunnen veroorzaken en verergeren.

Veel schimmels kunnen verschillende soorten gifstoffen maken die verschillende effecten hebben op mens en dier. Op een deel van het schimmelmateriaal zijn mycotoxinen aanwezig die in de lucht kunnen worden verspreid, dus het is mogelijk dat deze kunnen worden ingeademd. Van sommige allergenen is bekend dat ze giftig zijn. Het huidige bewijs suggereert dat er niet genoeg mycotoxine kan worden ingeademd om problemen te veroorzaken die rechtstreeks verband houden met de toxiciteit ervan - er zijn slechts twee of drie onbetwiste gevallen ooit gemeld en slechts één in een beschimmeld huis. De kans op toxische gezondheidseffecten (dus geen allergieën) veroorzaakt door het inademen van giftige allergenen is vooralsnog zeer onzeker.

Er zijn andere giftige stoffen die afkomstig zijn van schimmels in een vochtige woning:

• Vluchtige organische chemicaliën (VOS) die geuren zijn die worden uitgestoten door sommige microben
• Proteasen, glucanen en andere irriterende stoffen
• Houd er ook rekening mee dat er een groot aantal andere (niet-schimmel) irriterende/VOS-stoffen aanwezig kan zijn in vochtige woningen

Al deze kunnen bijdragen aan ademhalingsmoeilijkheden.

Naast de hierboven genoemde ziekten kunnen we de volgende ziekten toevoegen die een sterke associatie hebben (één stap verwijderd van waarvan bekend is dat ze worden veroorzaakt door) luchtweginfecties, symptomen van de bovenste luchtwegen, hoesten, piepen en dyspneu. Er kunnen nog ongedefinieerde gezondheidsproblemen zijn die lijken te accumuleren door langdurige blootstelling aan 'giftige schimmels' in een vochtig huis, maar deze zijn nog verre van goed bewijs om ze te ondersteunen.

Wat is het bewijs dat vocht deze gezondheidsproblemen veroorzaakt?

Er is een 'definitieve' lijst (zie hierboven) van ziekten waarvan wordt geoordeeld dat ze voldoende steun van de onderzoeksgemeenschap hebben om in detail te bekijken, maar verschillende andere hebben onvoldoende steun voor de wetenschappelijke gemeenschap om een ​​beslissing te nemen. Waarom je hier zorgen over maken?

Laten we een kort overzicht geven van het proces waarbij een causaal verband wordt gelegd tussen een ziekte en de oorzaak ervan:

Oorzaak en gevolg

Er is een lange geschiedenis van verschillende onderzoekers in het verleden die aannamen dat een voor de hand liggende oorzaak van een ziekte de ware oorzaak was en dit heeft de vooruitgang naar genezing verhinderd. Een voorbeeld is van malaria. We weten nu dat malaria wordt veroorzaakt door een kleine parasitaire worm die wordt overgedragen door bloedzuigende muggen (een ontdekking gedaan door Charles Louis Alphonse Laveran, waarvoor hij in 1880 de Nobelprijs ontving). Voor die tijd werd aangenomen dat, aangezien mensen malaria kregen in delen van de wereld die veel moerassen hadden en over het algemeen slecht stonken, het de 'slechte lucht' was die de ziekte veroorzaakte. Jaren zijn verspild aan het proberen malaria te voorkomen door de slechte geur te verwijderen!

Hoe bewijzen we oorzaak en gevolg? Dit is een ingewikkeld onderwerp dat veel aandacht heeft gekregen sinds de eerste geschillen over het al dan niet veroorzaken van kanker door het roken van tabak – zie hier een gedetailleerde bespreking hiervan. Dit geschil leidde tot de publicatie van de Bradford Hill-criteria voor een causaal verband tussen de oorzaak van een ziekte en de ziekte zelf. Toch blijft er veel ruimte voor debat en meningsvorming - een mogelijke oorzaak van een ziekte is nog steeds een kwestie van individuele en groepsacceptatie in de medische onderzoeksgemeenschappen.

Wat vocht betreft, is de World Health Organisation rapport en daaropvolgende beoordelingen hebben de volgende criteria gebruikt:

Epidemiologisch bewijs (dwz tel het aantal ziektegevallen dat u aantreft in de verdachte omgeving (waar mensen worden blootgesteld aan de vermoedelijke oorzaak)): vijf mogelijkheden overwogen in volgorde van afnemend belang

1. causale relatie
2. Er bestaat een verband tussen een oorzaak en een ziekte
3. Beperkt of suggestief bewijs voor associatie
4. Onvoldoende of onvoldoende bewijs om te bepalen of er een verband is
5. Beperkt of suggestief bewijs van geen verband

Klinisch bewijs

Studies met menselijke vrijwilligers of proefdieren die zijn blootgesteld onder gecontroleerde omstandigheden, beroepsgroepen of klinisch. De meeste van deze onderzoeken zijn gebaseerd op kleine groepen individuen, maar zowel de blootstelling als de klinische uitkomsten worden beter gekarakteriseerd dan in de epidemiologische onderzoeken. Geeft aan welke symptomen kunnen optreden als de omstandigheden goed zijn.

Toxicologisch bewijs

Gebruikt om epidemiologisch bewijs te ondersteunen. Is op zichzelf niet voldoende om oorzaak of gevolg aan te tonen, maar is nuttig om aan te tonen hoe bepaalde symptomen onder bepaalde omstandigheden kunnen optreden. Als er geen epidemiologisch bewijs is, is er geen suggestie dat de voorwaarden die nodig zijn voor een bepaald symptoom ook daadwerkelijk optreden onder 'real life'-omstandigheden.

Van welke gezondheidseffecten zijn we vrij zeker dat ze worden veroorzaakt door vocht?

Epidemiologisch bewijs (primair belang)

Een recente update van de beoordeling door het Institute of Medicines van blootstelling aan het binnenmilieu heeft verklaard dat: astma ontwikkeling, astma-exacerbatie (verergering), huidig ​​astma (astma gebeurt nu), Zijn veroorzaakt door vochtige omstandigheden, waarschijnlijk inclusief schimmels. Het eerdere WHO-rapport citerend: er is "voldoende bewijs voor een verband tussen vochtgerelateerde factoren binnenshuis en een breed scala aan gezondheidseffecten op de luchtwegen, waaronder luchtweginfecties, symptomen van de bovenste luchtwegen, hoesten, piepen en dyspneu“. We kunnen toevoegen overgevoeligheidspneumonitis naar deze lijst na Mendel (2011).

Toxicologisch bewijs (secundair ondersteunend belang)

De mechanismen waarmee niet-infectieuze microbiële blootstellingen bijdragen aan nadelige gezondheidseffecten die verband houden met vochtigheid van de binnenlucht en schimmel zijn grotendeels onbekend.

In-vitro- en in-vivo-onderzoeken hebben diverse inflammatoire, cytotoxische en immunosuppressieve reacties aangetoond na blootstelling aan de sporen, metabolieten en componenten van microbiële soorten die worden aangetroffen in vochtige gebouwen, wat de epidemiologische bevindingen aannemelijk maakt.

Met vocht geassocieerd astma, allergische sensibilisatie en geassocieerde ademhalingssymptomen kunnen het gevolg zijn van herhaalde activering van de immuunafweer, overdreven immuunresponsen, langdurige productie van ontstekingsmediatoren en weefselbeschadiging, wat kan leiden tot chronische ontsteking en ontstekingsgerelateerde ziekten, zoals astma.

De waargenomen toename van de frequentie van luchtweginfecties geassocieerd met vochtige gebouwen zou kunnen worden verklaard door de immunosuppressieve effecten van met vochtige gebouwen geassocieerde microben bij proefdieren, die de immuunafweer aantasten en dus de gevoeligheid voor infecties vergroten. Een alternatieve verklaring zou kunnen zijn dat ontstoken slijmvliesweefsel een minder effectieve barrière vormt, waardoor het risico op infectie toeneemt.

Verschillende microbiële agentia met divers, fluctuerend ontstekings- en toxisch potentieel zijn gelijktijdig aanwezig met andere in de lucht verspreide verbindingen, wat onvermijdelijk leidt tot interacties in de binnenlucht. Dergelijke interacties kunnen zelfs bij lage concentraties tot onverwachte reacties leiden. Bij het zoeken naar oorzakelijke bestanddelen moeten toxicologische studies worden gecombineerd met uitgebreide microbiologische en chemische analyses van binnenmonsters.

Microbiële interacties moeten zorgvuldig worden overwogen bij het evalueren van de mogelijke gezondheidseffecten van blootstelling in vochtige gebouwen. Bij de interpretatie van de bevindingen moet ook rekening worden gehouden met verschillen in de concentraties die worden gebruikt in onderzoeken met celculturen of proefdieren en die welke door mensen kunnen worden bereikt.

Bij het interpreteren van de resultaten van studies bij proefdieren in relatie tot menselijke blootstellingen, is het belangrijk om rekening te houden met verschillen in relatieve doses en het feit dat de blootstellingen die voor proefdieren worden gebruikt, orden van grootte hoger kunnen zijn dan die in binnenomgevingen.

Vochtigheid in woningen wordt in verband gebracht met een toename van 50% van het huidige astma en een aanzienlijke toename van andere resultaten op het gebied van de gezondheid van de luchtwegen, wat suggereert dat 21% van het huidige astma in de Verenigde Staten te wijten kan zijn aan vocht en schimmel in woningen.