Schimmels zoals Aspergillus zullen onder deze omstandigheden heel gelukkig groeien - als het eenmaal water heeft, kan het langzaam groeien op al het stof dat zich ook in airconditioningunits verzamelt. Het resultaat is dat warme lucht in de airconditioning wordt gezogen, over koelspiralen die kunnen worden gecoat in schimmelgroei, waarbij sporen en gassen worden geïntroduceerd die door de schimmels vrijkomen. Evenzo, als water een paar dagen in de lekbakken wordt gehouden, zullen schimmels gelukkig groeien en de lucht aanzienlijk vervuilen.

Mensen met ABPA (allergische broncho-pulmonale aspergillose) en andere gezondheidsproblemen waardoor ze gevoelig zijn voor schimmels, reageren snel op het inademen van dergelijke lucht en kunnen daardoor ziek worden. Om dit te voorkomen, moet u er altijd voor zorgen dat de airconditioning die u gebruikt (ook die in uw auto) regelmatig en grondig wordt schoongemaakt.

In sommige gevallen is de verantwoordelijkheid voor het reinigen van airconditioningunits niet persoonlijk - op het werk of op vakantie vertrouwen we op werkgevers en managers voor robuuste regelmatige reinigingsroutines. Helaas is dit niet altijd het geval en het persoonlijke verhaal hieronder gekopieerd (oorspronkelijk hier gepubliceerd in onze HealthUnlocked groep) vertelt over verschillende gevallen waarin hotels in vochtige landen hun luchtkoelingsmachines niet voldoende reinigen. De meeste van hun gasten zullen er geen last van hebben, behalve dat ze misschien de muffe, onaangename geur opmerken die beschimmelde airconditioners afgeven, en dat maakt het dubbel moeilijk om het management te laten geloven dat het probleem bestaat, laat staan ​​om snel actie te ondernemen.

Simon schrijft:

Rond 2001 kreeg ik voor het eerst de diagnose ABPA. Ik woonde in het VK en was begonnen te werken in een vochtig, onverwarmd kantoor in de kelder zonder ramen. Ik had milde astma, maar mijn hoesten en piepende ademhaling werden geleidelijk erger en erger totdat ik uiteindelijk naar een privé-ziekenhuis ging en een ABPA-diagnose kreeg.

Afgezien van het voorschrijven van itraconozol, adviseerde mijn arts duidelijk dat ik uit de vochtige kantoorruimte zou komen. Maar hij zei ook dat als ik wilde dat mijn leven zo min mogelijk werd beïnvloed door ABPA, ik (als mijn financiën het toestonden) moest emigreren om in een warm en vochtig klimaat te leven.

Dus ik verliet het VK en ging op het Thaise eiland Phuket wonen, dicht bij het strand. De lucht was schoon, het klimaat was heet en vochtig, en mijn ABPA verdween zo goed als in remissie, zonder dat ik medicijnen hoefde te nemen.

Maar van tijd tot tijd maakte ik gekke reizen of werkte ik een paar maanden in de buurlanden, met verrassende effecten op mijn longen:

– Ik werkte in Yangon, Myanmar en mijn ABPA laaide op

– Ik werkte in Laos, en mijn ABPA laaide op

– Ik werkte weer in Myanmar, en mijn ABPA laaide op

MAAR

– Ik werkte in Cambodja en mijn ABPA vlamde NIET op.

De klimaten leken allemaal erg op elkaar. De hoeveelheid vervuiling door het wegverkeer was ongeveer gelijk. Waarom was ik OK in Cambodja, maar niet in de andere locaties.

Na lang nadenken over mijn levensstijl, heb ik het probleem geïdentificeerd! Toen ik in mijn huis in Phuket verbleef, verbleef ik in een kamer met ventilatorkoeling, geen airco-eenheid.

In Myanmar en Laos verbleef ik in hotelkamers met airco.

Maar toen ik in Cambodja verbleef, verbleef ik in een hotelkamer zonder airco

Ik 'googlede' aspergillose en airconditioners en ontdekte dat vuile aircofilters een belangrijke bron zijn van de schimmelsporen die ABPA veroorzaken/verergeren. Ik kon de filters in mijn hotelkamer in Myanmar controleren en inderdaad - de filters waren smerig.

Ik zette de airco een paar dagen uit en mijn ABPA-symptomen verminderden enorm!

Pas dus op voor vuile airco-units. Gebruik fan=cooling of zorg ervoor dat de aircofilters wekelijks worden schoongemaakt.