Życie z chorobą przewlekłą może często prowadzić do poczucia winy, ale ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że te uczucia są powszechne i całkowicie normalne. Oto kilka powodów, dla których osoby cierpiące na choroby przewlekłe mogą odczuwać poczucie winy:
- Obciążenie innych: Osoby cierpiące na choroby przewlekłe mogą czuć się winne z powodu wpływu, jaki ich stan wywiera na bliskich, np. konieczności pomocy w codziennych zadaniach, trudności finansowych lub stresu emocjonalnego. Mogą czuć się ciężarem dla rodziny i przyjaciół, co może prowadzić do poczucia winy i samoobwiniania się.
- Niemożność pełnienia ról: Choroby przewlekłe mogą wpływać na zdolność danej osoby do wypełniania swoich ról i obowiązków, niezależnie od tego, czy jest to praca, związek czy rodzina. Mogą czuć się winni, że nie są w stanie spełnić oczekiwań lub muszą polegać na wsparciu innych.
- Postrzegany brak produktywności: Choroby przewlekłe mogą ograniczać zdolność danej osoby do angażowania się w czynności, które kiedyś sprawiały przyjemność, lub do realizowania swoich celów i aspiracji. Mogą czuć się winni, że nie są tak produktywni i spełnieni jak przed postawieniem diagnozy.
- Samoobwinianie: Niektóre osoby mogą obwiniać się za swoją chorobę, niezależnie od tego, czy jest to spowodowane czynnikami związanymi ze stylem życia, genetyką, czy innymi przyczynami. Mogą czuć się winni, że nie zadbali lepiej o siebie lub w jakiś sposób spowodowali swój stan.
- Porównanie z innymi: Widok innych osób, które wydają się zdrowe i sprawne fizycznie, może wywołać poczucie winy lub nieadekwatności u osób cierpiących na choroby przewlekłe. Mogą porównywać się z innymi i czuć się winni, że nie są w stanie sprostać oczekiwaniom i normom społecznym.
Radzenie sobie z poczuciem winy związanym z chorobą przewlekłą może być wyzwaniem, ale ważne jest, aby zająć się nim w zdrowy i konstruktywny sposób. Oto kilka strategii radzenia sobie z poczuciem winy:
- Ćwicz współczucie dla siebie: Bądź dla siebie dobry i zdaj sobie sprawę, że przewlekła choroba nie jest twoją winą. Okazuj sobie takie samo współczucie i zrozumienie, jakie ofiarowałbyś bliskiej osobie w podobnej sytuacji. Masz strasznie dużo do uporania się i może to zająć trochę czasu, daj sobie ten czas i przestrzeń.
- Szukaj wsparcia: Porozmawiaj z zaufanymi przyjaciółmi lub ludźmi, którzy rozumieją, ponieważ przeszli przez to samo doświadczenie, np. w jednym z grupy wsparcia w Narodowym Centrum Aspergilozy, członkom rodziny lub terapeucie o Twoim poczuciu winy. Dzielenie się emocjami z innymi, którzy je rozumieją, może pomóc zweryfikować Twoje doświadczenia oraz zapewnić komfort i pewność.
- Ustal realistyczne oczekiwania: Dostosuj swoje oczekiwania i cele, aby dostosować je do bieżących możliwości i ograniczeń. Skoncentruj się na tym, co możesz zrobić, zamiast rozwodzić się nad tym, czego nie możesz, i świętuj swoje osiągnięcia, niezależnie od tego, jak małe. Innymi słowy, używając wyrażenia regularnie wypowiadanego w grupach wsparcia NAC – znajdź swoją nową normalność.
- Praktykuj wdzięczność: Pielęgnuj w sobie poczucie wdzięczności za wsparcie i dostępne zasoby, a także za rzeczy, które pomimo choroby przynoszą ci radość i spełnienie. Skoncentruj się na pozytywnych aspektach swojego życia, zamiast rozwodzić się nad poczuciem winy lub nieadekwatności.
- Zaangażuj się w dbanie o siebie: Priorytetowo traktuj czynności związane z samoopieką, które promują dobre samopoczucie fizyczne, emocjonalne i psychiczne, takie jak wystarczający odpoczynek, stosowanie zbilansowanej diety, ćwicz w granicach swoich możliwości i angażuj się w zajęcia, które przynoszą ci przyjemność i relaks.
- Zmierz się z negatywnymi myślami: Rzucaj wyzwanie negatywnym myślom i przekonaniom, które przyczyniają się do poczucia winy lub samoobwiniania. Zastąp je bardziej zrównoważonymi i pełnymi współczucia perspektywami, przypominając sobie, że robisz wszystko, co możesz, w trudnych okolicznościach.
Pamiętaj, że możesz zwrócić się o profesjonalną pomoc, jeśli nie możesz sobie poradzić z poczuciem winy lub jeśli znacząco wpływa to na jakość Twojego życia. A terapeuta lub doradca może zapewnić dodatkowe wsparcie i wskazówki dostosowane do Twoich konkretnych potrzeb i okoliczności.
UWAGA Może Ci się również przydać przeczytaj nasz artykuł na temat żałoby.
Graham Atherton, Krajowe Centrum Aspergilozy, kwiecień 2024