Dokonując niezwykłego postępu w leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), naukowcy po raz pierwszy wykazali potencjał naprawy uszkodzonej tkanki płucnej przy użyciu własnych komórek płuc pacjentów. Przełom został ujawniony podczas tegorocznego Międzynarodowego Kongresu Europejskiego Towarzystwa Chorób Układu Oddechowego w Mediolanie we Włoszech, gdzie udostępniono wyniki pionierskiego badania klinicznego I fazy.
POChP, która często występuje u osób z przewlekłą aspergilozą płucną (CPA), powoduje postępujące uszkodzenie tkanki płucnej, znacząco wpływając na jakość życia pacjentów poprzez utrudnianie przepływu powietrza z płuc. Leczenie tej choroby, która każdego roku w Wielkiej Brytanii powoduje śmierć około 30,000 XNUMX osób, od dawna stanowi wyzwanie. Obecne metody leczenia skupiają się głównie na łagodzeniu objawów za pomocą leków rozszerzających oskrzela, takich jak salbutamol, które rozszerzają drogi oddechowe w celu poprawy przepływu powietrza, ale nie naprawiają uszkodzonej tkanki.
Poszukiwanie bardziej ostatecznego sposobu leczenia skłoniło badaczy do zbadania dziedzin medycyny regeneracyjnej opartej na komórkach macierzystych i komórkach progenitorowych. Komórki macierzyste znane są ze swojej zdolności do przekształcania się w dowolny typ komórek. W przeciwieństwie do komórek macierzystych, komórki progenitorowe mogą przekształcić się tylko w określone typy komórek związanych z określonym obszarem lub tkanką. Na przykład komórka progenitorowa w płucach może przekształcić się w różne typy komórek płuc, ale nie w komórki serca ani komórki wątroby. Wśród badaczy jest profesor Wei Zuo z Uniwersytetu Tongji w Szanghaju i główny naukowiec w Regend Therapeutics. Profesor Zuo i jego zespół w Regend badali specyficzny typ komórek progenitorowych, znanych jako komórki progenitorowe płuc P63+.
Do badania włączono 20 pacjentów z POChP, z których 17 otrzymało leczenie komórkami, a trzech stanowiło grupę kontrolną. Wyniki były zachęcające; leczenie było dobrze tolerowane, a pacjenci wykazali poprawę czynności płuc, mogli chodzić dalej i zgłaszali lepszą jakość życia po leczeniu.
Po 12 tygodniach stosowania tego nowego leczenia pacjenci doświadczyli znacznej poprawy czynności płuc. W szczególności zdolność płuc do przenoszenia tlenu i dwutlenku węgla do i z krwioobiegu stała się bardziej wydajna. Ponadto pacjenci mogli chodzić dalej podczas standardowego sześciominutowego testu chodzenia. Mediana (środkowa liczba, gdy wszystkie liczby są ułożone od najmniejszej do największej) dystansu wzrosła z 410 metrów do 447 metrów – dobry znak poprawy wydolności tlenowej i wytrzymałości. Co więcej, nastąpił zauważalny spadek wyników w Kwestionariuszu Oddechowym św. Jerzego (SGRQ), narzędziu stosowanym do pomiaru wpływu chorób układu oddechowego na ogólną jakość życia. Niższy wynik wskazuje, że pacjenci odczuli poprawę jakości życia, mniej objawów i lepsze codzienne funkcjonowanie. Ogólnie rzecz biorąc, sugeruje to, że leczenie poprawiło czynność płuc i pozytywnie wpłynęło na codzienne życie pacjentów.
Przełomowe wyniki podkreśliły również potencjał tego leczenia w naprawie uszkodzeń płuc u pacjentów z łagodną rozedmą płuc (rodzaj uszkodzenia płuc występującą w POChP), chorobą powszechnie uważaną za nieodwracalną i postępującą. Dwóch pacjentów włączonych do badania z tą chorobą wykazało ustąpienie zmian chorobowych po 24 tygodniach w badaniu tomografii komputerowej.
Zatwierdzone przez chińską Krajową Agencję ds. Produktów Medycznych (NMPA), która jest odpowiednikiem brytyjskiej Agencji Regulacyjnej ds. Leków i Produktów Opieki Zdrowotnej (MHRA), w przygotowaniu jest badanie kliniczne II fazy w celu dalszego sprawdzenia zastosowania przeszczepu komórek progenitorowych P63+ na większym grupa chorych na POChP.
Ta innowacja może znacząco zmienić przebieg leczenia POChP. Profesor Omar Usmani z Imperial College w Londynie i szef grupy Europejskiego Towarzystwa Chorób Układu Oddechowego zajmującej się chorobami dróg oddechowych, astmą, POChP i przewlekłym kaszlem przedstawił swoje przemyślenia na temat znaczenia badania, podkreślając pilną potrzebę opracowania skuteczniejszych metod leczenia POChP. Zaznaczył, że jeśli te wyniki potwierdzą się w kolejnych badaniach, będzie to duży przełom w leczeniu POChP.
Droga przed nami wydaje się obiecująca i może nie tylko złagodzić wyniszczające objawy POChP, ale także naprawić szkody wyrządzane w płucach, dając nadzieję milionom cierpiącym na tę przewlekłą chorobę układu oddechowego.
Więcej szczegółów na temat procesu można przeczytać tutaj: https://www.ersnet.org/news-and-features/news/transplanting-patients-own-lung-cells-offers-hope-of-cure-for-copd/