Akciğerlerimizin Mantarlarla Nasıl Savaştığını Anlamak
kaydeden Lauren Amphlett

Hava yolu epitel hücreleri (AEC'ler), insan solunum sisteminin önemli bir bileşenidir: Aspergillus fumigatus (Af) gibi havadaki patojenlere karşı ilk savunma hattı olan AEC'ler, konakçı savunmasını başlatmada ve bağışıklık yanıtlarını kontrol etmede çok önemli bir rol oynar ve sürdürülmesinde önemlidir. solunum sağlığı ve aspergilloz gibi durumlara yol açabilecek enfeksiyonların önlenmesi. Manchester Üniversitesi'nden Dr. Margherita Bertuzzi ve ekibi tarafından yapılan araştırma, AEC'lerin Af ile nasıl mücadele ettiğini ve özellikle altta yatan sağlık sorunları olan bireylerde bu savunmalarda neyin savunmasızlığa yol açtığını anlamaya çalıştı. 

Dr Bertuzzi ve ekibinin önceki çalışması, AEC'lerin mantarın iyi çalıştığında zarar vermesini önlemede etkili olduğunu göstermişti. Bununla birlikte, bağışıklık sistemi zayıflamış veya mevcut akciğer rahatsızlıkları gibi daha yüksek risk altında olan kişilerde, eğer bu hücreler düzgün çalışmıyorsa, mantar bu durumdan faydalanabilir.

Dr Bertuzzi ve ekibinin yaptığı bu yeni araştırma, AEC'lerin sağlıklı insanlarda mantarı nasıl durdurduğunu ve hastalanan insanlarda neyin yanlış gittiğini araştırmayı amaçlıyordu. Ekip, hem sağlıklı hem de belirli hastalıklara sahip bireylerde mantar ve akciğer hücreleri arasındaki etkileşimi yakından inceledi. Ekip, gelişmiş bilimsel yöntemler kullanarak, akciğer hücreleri ile mantar arasındaki etkileşimleri çok ayrıntılı bir düzeyde gözlemleyebildi.

Buldukları Neler 

Deneyler, mantarın büyüme aşamasının önemli olduğunu ve yüzeydeki bir karbonhidrat olan mannozun (bir şeker) de bu süreçte rol oynadığını gösterdi.

Spesifik olarak, mantarın sadece taze bir spor olduğu zamana kıyasla birkaç saat boyunca büyüdüğünde akciğer hücreleri tarafından alınma olasılığının daha yüksek olduğunu keşfettiler. Çimlenmenin 3. ve 6. saatlerinde kilitlenen şişmiş mantar sporları, 2. saatte kilitlenenlere göre 0 kat daha kolay içselleştirildi. Ayrıca mantarın yüzeyindeki mannoz adı verilen şeker molekülünün de bu süreçte büyük rol oynadığını tespit ettiler. 

Mannoz, Aspergillus fumigatus gibi patojenlerin hücreleri de dahil olmak üzere çeşitli hücrelerin yüzeyinde bulunabilen bir tür şeker molekülüdür. Bu şeker, mantar ile konakçının hücreleri, özellikle de akciğerleri kaplayan AEC'ler arasındaki etkileşimlerde önemli bir rol oynar. Sağlıklı bir bağışıklık tepkisinde, patojenlerin yüzeyindeki mannoz, bağışıklık hücreleri üzerindeki mannoz reseptörleri tarafından tanınabilir ve patojeni ortadan kaldırmayı amaçlayan bir dizi bağışıklık tepkisini tetikleyebilir. Ancak Aspergillus fumigatus bu etkileşimden yararlanarak akciğer hücrelerine daha etkili bir şekilde tutunmasını ve istila etmesini sağlayacak şekilde gelişmiştir. Mantarın yüzeyinde mannozun varlığı, onun akciğer hücrelerinin yüzeyindeki mannoz bağlayıcı lektinlere (MBL'ler) (özellikle mannoza bağlanan proteinler) bağlanmasını kolaylaştırır. Bu bağlanma, mantarın, bulunabileceği ve potansiyel olarak enfeksiyona neden olabileceği akciğer hücrelerine yerleşmesini destekleyebilir.

Araştırma, bu etkileşimi mantar enfeksiyonlarıyla mücadelede bir araç olarak manipüle etme olasılığını vurguladı. Araştırmacılar, Concanavalin A gibi mannoz veya mannoz bağlayıcı lektinlerin eklenmesiyle mantarın akciğer hücrelerini istila etme yeteneğini önemli ölçüde azaltabildiler. Bu azalma, esasen akciğer hücreleri üzerindeki bağlanma bölgeleri için mantarla "rekabet ederek" veya mantar mannozunu doğrudan bloke ederek, dolayısıyla mantar enfeksiyonunu kolaylaştıran etkileşimi engelleyerek gerçekleştirildi.

Neden fark eder?

Bu etkileşimleri anlamak, akciğerlerimizin bizi mantar enfeksiyonlarından nasıl koruduğuna ve bu tür enfeksiyonlara karşı savunmasız insanlarda nelerin ters gittiğine dair bize önemli bilgiler verir. Bu bilgi Aspergillus fumigatus gibi patojenlere karşı yeni tedavilerin geliştirilmesine yardımcı olabilir.

Özetin tamamını okuyabilirsiniz .