நான் ஜன்னல் வழியாக நவம்பர் வானத்தைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்,

என் எண்ணங்கள் தொலைவில் இருந்தன, என் ஆவிகள் உயர்ந்தன;
பழைய கடிகாரம் உட்கார்ந்த அறை சுவரில் சோம்பேறித்தனமாக டிக் அடித்தது,
புகைபோக்கிக்கு கீழே பெயர்கள் காற்று அழைத்தது.
கடைசி சூரியன் அறைக்குள் வெள்ளம் போல்,
ஏற்கனவே மேகங்கள் சந்திரனை வெளிப்படுத்தின.
குளிர், சிவப்பு கன்னங்கள் மற்றும் ஊதா மூக்கில் இருந்து விரைந்த மக்கள்,
கோட்டுகள் அவர்களின் முகங்களுக்கு மேலே இழுக்கப்பட்டது, மற்றும் நெருப்பால் என் சிறிய நாய் தூங்குகிறது.
தோட்டத்தில் பழைய மரம் நின்று, நேரம் செல்லச் செல்ல பொறுமையாகக் காத்திருந்தது;
அதன் வெற்று கிளைகள், நீண்ட விரல்கள் போல, இருள் சூழ்ந்த வானத்தை நோக்கி நகம்.
நான் என் கனவுடன் தனியாக அமர்ந்திருக்கிறேன், நினைவில் கொள்ள வேண்டிய பல விஷயங்களுடன்;
குளிர் மற்றும் உறைபனி நவம்பர் மாதத்தில் என் மனம் வேறு எங்கோ உள்ளது.