نفس نفس

تنگی نفس به سادگی به عنوان "احساس بند آمدن نفس" تعریف می شود، و بسیاری از ما با این احساس آشنا هستیم که زمانی در کودکی به اطراف می دویدیم یا در سال های بعد از تپه ها بالا می رفتیم یا برای اتوبوس عجله می کردیم. در این زمینه البته این یک واکنش کاملاً طبیعی به تلاش است و ما با آن راحت هستیم زیرا می توانیم آن را کنترل کنیم.

اما زمانی که احساس تنگی نفس می کنیم و به خودمان فشار نیاورده ایم موضوع بسیار متفاوت است. ما دیگر احساس کنترل نمی کنیم و یک نتیجه این است که ما سطح اضطراب بالا آمدن. هنگامی که ما شروع به مضطرب شدن می کنیم، این احساس می تواند به وحشت بیفتد، که فقط اوضاع را بدتر می کند زیرا این خود می تواند باعث تنگی نفس شود. اگر تا حد ممکن آرامش داشته باشیم نفس کشیدن بسیار راحت تر می شود.

تنگی نفس می تواند به طور ناگهانی (به عنوان یک حمله حاد) یا به تدریج ظاهر شود. می تواند برای مدت طولانی باقی بماند و به یک بیماری مزمن تبدیل شود. برای جلوگیری از اضطراب بیش از حد، مهم است که افراد آسیب دیده (بیماران و مراقبان) دوباره کنترل وضعیت را در دست بگیرند، و این کاری است که پزشک شما انجام خواهد داد. بنابراین مهم است که پزشک خود را در مورد هر گونه حملات غیرمنتظره تنگی نفس اطلاع دهید. (نکته پزشک شما به تنگی نفس به عنوان تنگی نفس).

علل

حمله حاد

یک حمله ناگهانی مستلزم مراجعه سریع به پزشک است، زیرا اغلب نیاز به درمان فوری دارد. افرادی که دارند آسم, بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) یا نارسایی قلبی معمولاً توسط پزشکان به خوبی آماده می شود، با یک برنامه اقدام که شامل شروع درمان قبل از رسیدن پزشک است. اگر برای شما جدید است بدون معطلی به دنبال کمک پزشکی باشید.

در گروهی از افراد مبتلا به آسپرژیلوزیس، اغلب آسم، COPD و عفونت وجود دارد.ذات الریه و برونشیت) باید در نظر گرفته شود. در بنیاد ریه بریتانیا علل رایج زیر را فهرست کنید:

• شعله ور شدن آسم: ممکن است احساس کنید قفسه سینه شما سفت شده است یا به جای تنگی نفس، خس خس می کنید.
• تشدید COPD: ممکن است بیش از حد طبیعی احساس تنگی نفس و خستگی کنید و روش های معمول شما برای کنترل تنگی نفس به خوبی جواب نمی دهد.
• A pآمبولی اولمونال. این زمانی است که شما لخته هایی در شریان های ریه خود دارید که از سایر قسمت های بدن شما، معمولاً از پاها یا بازوها خارج شده اند. این لخته ها می توانند بسیار کوچک باشند و باعث تنگی نفس حاد شوند. لخته‌های بیشتری می‌توانند در مدت طولانی آزاد شوند و باعث بدتر شدن احساس تنگی نفس شما شوند و در نهایت ممکن است دچار تنگی نفس طولانی مدت روزانه شوید.
• عفونت های ریوی مانند ذات الریه و برونشیت.
• پنوموتوراکس (همچنین به آن ریه فرو ریخته می گویند)
• ادم ریوی یا ترشح یا مایع در ریه های شما. این ممکن است به دلیل ناتوانی قلب شما در پمپاژ مایعات به اطراف یا به دلیل بیماری کبد، سرطان یا عفونت باشد. همچنین می تواند باعث تنگی نفس طولانی مدت شود، اما پس از مشخص شدن علت، می توان آن را معکوس کرد.
• یک حمله قلبی (که ترومبوز عروق کرونر نیز نامیده می شود)
• آریتمی قلبی. این یک ریتم غیر طبیعی قلب است. ممکن است احساس کنید ضربان قلبتان از دست می رود یا ممکن است تپش قلب را تجربه کنید.
• هیپرونتیلاسیون یا حمله پانیک.

تنگی نفس طولانی مدت (مزمن).

تنگی نفس مزمن معمولاً نشانه یک بیماری مزمن زمینه ای مانند آسم، آسپرژیلوزیس برونکوپولمونری آلرژیک (ABPA)، آسپرژیلوزیس مزمن ریوی (CPA)، چاقی و غیره است. در بنیاد ریه بریتانیا علل رایج زیر را فهرست کنید:

• بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
• نارسایی قلبی. این می تواند به دلیل مشکلات ریتم، دریچه ها یا ماهیچه های قلب شما باشد.
• بیماری بینابینی ریه (ILD), شامل فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF). اینها شرایطی هستند که در آن التهاب یا بافت اسکار در ریه های شما ایجاد می شود.
• آلوئولیت آلرژیککه یک واکنش آلرژیک ریوی به غبارهای خاصی است که در آن تنفس می کنید.
• بیماری های ریوی صنعتی یا شغلی مانند آزبستوز، که در اثر قرار گرفتن در معرض آزبست ایجاد می شود.
• برونشکتازی. این زمانی است که لوله های برونش شما زخمی شده و منحرف شده و منجر به ایجاد خلط و سرفه مزمن می شود.
• دیستروفی عضلانی یا میاستنی گراویسکه باعث ضعف عضلانی می شود.
• کم خونی و بیماری کلیوی.
• چاق بودن، عدم تناسب اندام و احساس اضطراب یا افسردگی همچنین می تواند باعث احساس تنگی نفس در شما شود. ممکن است اغلب این مشکلات را در کنار شرایط دیگر داشته باشید. درمان آنها بخش مهمی از درمان تنگی نفس شما است.

تشخیص تنگی نفس

پزشک شما می خواهد کشف کند که چه چیزی باعث تنگی نفس شما می شود و همانطور که در بالا می بینید، احتمالات زیادی وجود دارد، بنابراین تشخیص ممکن است کمی طول بکشد. در گروهی از افراد مبتلا به آسپرژیلوز، فهرست بسیار کوتاه‌تر است، اما پزشک شما همچنان باید مطمئن شود که علت صحیح را پیدا کرده است. چندین نکته مفید وجود دارد در وب سایت BLF برای افرادی که برای اولین بار با تنگی نفس به پزشک خود مراجعه می‌کنند، از جمله ضبط انواع فعالیت‌هایی که باعث تنگی نفس شما می‌شود روی تلفن همراه با دوربین و نشان دادن موارد ضبط شده به پزشک.

توجه داشته باشید که اگر شما یک بیمار مبتلا به تنگی نفس مزمن هستید، گاهی اوقات از شما خواسته می شود با استفاده از این مقیاس، سطح تنگی نفس خود را از 1 تا 5 نمره دهید:

مدیریت تنگی نفس

هنگامی که علت تنگی نفس شما مشخص شد، شما و پزشکتان می توانید برای کنترل تنفس خود با یکدیگر همکاری کنید. کارهایی که می توانید انجام دهید شامل (از وب سایت BLF):

• اگر سیگار می کشید، برای ترک کمک بگیرید. شواهد بسیار خوبی وجود دارد مبنی بر اینکه دیدن فردی که برای کمک به افراد برای ترک سیگار آموزش دیده است، و همچنین مصرف داروهای جایگزین نیکوتین و/یا داروهای ضد ولع مصرف منظم، شانس شما را برای غیرسیگاری ماندن طولانی مدت افزایش می دهد.
• دریافت تزریق آنفولانزا هر سال
• امتحان برخی از تکنیک های تنفس. تکنیک های مختلفی وجود دارد که می توانید از آنها برای کنترل تنفس خود استفاده کنید. اگر اینها را تمرین کنید و هر روز از آنها استفاده کنید، در زمانی که فعال هستید و نفس نفس می زنید به شما کمک می کنند. آنها همچنین به شما کمک می کنند تا اگر ناگهان دچار تنگی نفس شدید، مدیریت کنید. چند نمونه عبارتند از:
  – در حین حرکت باد بزنید: هنگامی که تلاش زیادی انجام می دهید، مانند ایستادن، کشش یا خم شدن، نفس خود را بیرون دهید.
  - نفس کشیدن با لب های جمع شده: با لب های جمع شده نفس خود را بیرون دهید که انگار در حال سوت زدن هستید.
• فعالیت بدنی بیشتری داشته باشید. فعالیت بدنی می تواند پیاده روی، باغبانی، راه رفتن با سگ، کارهای خانه یا شنا و همچنین رفتن به باشگاه باشد. راهنمای NHS در مورد ورزش نشسته را بخوانید.
• اگر بیماری ریوی دارید، می توانید به یک مراجعه کنید برنامه توانبخشی ریوی (PR). توسط پزشک خود، و اگر مشکل قلبی دارید، خدمات توانبخشی قلبی نیز وجود دارد. این کلاس ها به شما کمک می کند تا بر تنگی نفس خود کنترل داشته باشید، شما را تناسب اندام کنند و همچنین بسیار سرگرم کننده هستند.
  اگر به دلیل از دست دادن تناسب اندام دچار تنگی نفس هستید، از پزشک عمومی یا پرستار خود در مورد طرح‌های ارجاع محلی که از افرادی که می‌خواهند فعال‌تر باشند حمایت کنید.
• سالم بنوشید و بخورید و وزن خود را مدیریت کنید. پزشک می تواند به شما کمک کند تا وزن سالم خود را تعیین کنید. اگر وزن اضافی دارید، برای نفس کشیدن و حرکت کردن به تلاش بیشتری نیاز خواهید داشت و کنترل احساس تنگی نفس دشوارتر خواهد بود.
  اگر دیابت دارید، در مورد رویدادهای آموزشی بپرسید تا به شما کمک کند وزن خود را مدیریت کنید و رژیم غذایی متعادل تری داشته باشید. پزشک عمومی یا پرستار می تواند به شما در یافتن خدمات حمایتی تغذیه سالم کمک کند.
• اگر احساس استرس یا اضطراب می کنید، تحت درمان قرار بگیرید. اگر در منطقه شما یک کلینیک اختصاصی تنگی نفس که این کمک را ارائه می دهد ندارد، از پزشک عمومی خود بخواهید که شما را به یک مشاور یا روانشناس بالینی ارجاع دهد که بتواند به شما کمک کند. گاهی اوقات داروها نیز می توانند کمک کننده باشند، بنابراین با پزشک عمومی خود در این مورد صحبت کنید.
• از داروی مناسب به روش درست استفاده کنید.- مقداری تنگی نفس با داروهای استنشاقی درمان می شود. اگر دستگاه استنشاقی دارید مطمئن شوید که کسی مرتباً نحوه استفاده صحیح از آن را چک می کند. اگر نمی توانید با آن چیزی که دارید ادامه دهید، از درخواست امتحان انواع مختلف نترسید. آنها را همانطور که برای شما تجویز شده است استفاده کنید. از پزشک یا پرستار خود بخواهید توضیحی کتبی در مورد نحوه مدیریت وضعیت ریه خود ارائه دهد.
• اگر قرص، کپسول یا مایعاتی را برای کنترل تنفس خود مصرف می کنید، مطمئن شوید که چرا آنها را مصرف می کنید و اگر این کار را نمی کنید، از متخصص مراقبت های بهداشتی یا داروساز خود سوال کنید. اگر تنگی نفس شما به دلیل نارسایی قلبی است، ممکن است لازم باشد درمان خود را با توجه به وزن و میزان تورم مچ پا تنظیم کنید. مطمئن شوید که یک برنامه مکتوب دارید که درک می کنید.
• اگر COPD دارید، ممکن است یک بسته نجات داشته باشید تا در صورت تشدید بیماری بتوانید درمان را زود شروع کنید. این باید همیشه همراه با یک برنامه اقدام مکتوب باشد که شما آن را درک کنید و با آن موافق باشید.

آیا اکسیژن می تواند کمک کند؟

شواهد نشان می دهد که اگر سطح اکسیژن خون شما نرمال باشد، اکسیژن به تنگی نفس شما کمک نمی کند. اما اگر شرایطی دارید که به این معنی است که سطح اکسیژن خون شما پایین است، درمان اکسیژن می تواند باعث شود احساس بهتری داشته باشید و طولانی تر زندگی کنید.

پزشک عمومی شما می تواند شما را برای مشاوره و آزمایشات ارجاع دهد. شما باید به یک تیم متخصص مراجعه کنید تا نیازهای خود را ارزیابی کرده و مطمئن شوید که از اکسیژن به طور ایمن استفاده می کنید. آنها بر استفاده شما از اکسیژن نظارت می کنند و با تغییر نیازهای شما، نسخه شما را تغییر می دهند. هرگز بدون توصیه متخصص از اکسیژن استفاده نکنید.

اطلاعات بیشتر:

• صفحات انتخاب NHS در مورد تنگی نفس
• صفحات بنیاد ریه بریتانیا در مورد تنگی نفس